Ofisteki Çıt Çıt Sesleri

Kara Pazartesi diyerek girilen ofiste henüz erken saatlerdi. Tesadüfen kağıt çöpüne doğru yol alırken nasıl göz göze geldim bilmiyorum ama gerçekten orada duruyordu öylece. Daha önce duyduğum ve garipsediğim o sesler, yapılan eyleme işaretti sonuçta. Kağıt çöpünün hemen bitişiğindeki bu minik parçaçık tam bir kanıttı ofis ortamında tırnak kesenlerin varlığına.

Farklı ofis alışkanlıklarımızın olması doğal elbet. Günümüzün 8-9 saatini geçirdiğimiz bu ortamda kendi özel işlerimizi de halledebilmek zorunda kalıyoruz çoğu zaman. Bilgisayarda halledilebilen işlerimizin haricinde eylemsel olarak yapılabilecek pek çok şey sayılabilir. Ancak tırnak kesmek çok itici değil mi gerçekten. Her tırnak iki çıttan kesilse yirmi kere çıt duymak tahammül sınırlarını zorlar mı? Bu işi tuvalette yapmak uygun olabilir de masada oturup çöpe isabet ettirme çabasıyla süreci tamamlamaya çalışmak (ki görüyoruz arada uçan olmuş) bu ve benzeri işleri yapmak için bulunduğun mevkiinin verdiği güvene dayanabilir mi? “Evet senle ilişkimiz sıkı sıkıya bağlı ama gerektiğinde tırnak keser gibi bir iki çıtla koparırım seni” der gibi belki de. Ya da tam tersi “umrumda değil hiçbir şey keserim allah allaaah!”

Etkilenme seviyelerimiz farklı elbette olaylardan. Ancak bu işlerin kabul edilebilir bir sınırı olduğunu unutmamak gerek.

Ofis sınırlarımızda karşılaştığımız pek çok manzara var: topuklu ayakkabının çıkardığı aşırı ses, masada oje sürülmesi ve kokuya gel durumu, aşırı kolonya sürme eğilimindeki personel, oda spreyi kıvamında buram buram kokma, oturunca pantolonun yukarı çıkması ile çorapla ten arası mesafe açıklığı, toplantı odalarının gereğinden fazla sıcak olması ile giderek azalan oksijen ve daraltı duygusu, hüpürterek çay&kahve içme alışkanlığı, özellikle yazın bacak bacak üstüne atınca üstteki bacağı bilekten kıvırarak ayakucunda masa altında ayakkabı sallamak, aşırı stres anında bas-çek kalem çıtlatmak, masa üzerinde en kokanından kahvaltı sofrası kurmak (3 zeytin-2 salam-kıymalı börek), üç dört kere dahili numarasını çaldırıp da cevap alınmasa bile çaldırmaya devam etmek...

Çalışma alanlarımız var. Ve bu alanlarda psikolojik ya da ihtiyaçlar doğrultusunda ofis alışkanlıklarımız. Etkili insanın yedi ofis alışkanlığında farklı sesleri arıyorum.