Hergün binip çıktığımız, binip indiğimiz bir yer asansör. Kısa zaman tüneli. Yanımızda tanıdık, tanımadık, yalnız veya tek olduğumuz, müzikli-müziksiz, eski-yeni, aynalı-aynasız, paspaslı-paspassız, geniş-dar, hızlı-yavaş, yarı açık-kapalı kabinler...
Asansör hallerimiz var ve o kısa sürede aklımızdan geçirdiklerimiz. Teksek içeride aynada son rötuşların, saç düzeltmelerinin yapıldığı, dudak parlatıcılarının tazelendiği ya da son iki fıs fısın sıkıldığı, kravatın derlenip toparlandığı, kapıdan girmeden önce kendimizle kaldığımız alanımızdır asansör. Zaman yönetiminde kurtarıcı mekan. Asansörde sürerim, takarım, hallederim, bakarım yeri.
Tek olduğumuz zamanlar ne kadar özgürsek yanlız olmadığımız zamanda ise bir o kadar kısıtlı olduğumuz,
koruma alanımızın daraldığı yer. Güler yüzlü "günaydın"ların, "iyi akşamların", "bitse de gitsek"lerin söylendiği ya da odun gibi girip çıktığımız yer.
Tanıdık insanlar var ise özgür alanımız sayılsa da tanımadıklarımızla sessizliğin, garipliğin mekanı. İçindeyken saymayı bilmiyormuş gibi gözlerin kat göstergesine baktığı, gün boyu aklından çıkmayan o stres anının her katta yeniden yaşandığı, tanışmadığın ama nerede çalıştığını-kime geldiğini merak ettiğin insanların hangi katta ineceğini öğrendiğin, ne giymiş, acaba karşıma çıkar mı gibi bazı soruların cevabının alındığı, birkaç cm yanında durana şak diye bakmamak için genelde kafanı yukarı-aşağı ışığına sabitlediğin, kapıların açılması ile önden buyur dercesine yol verene "kibar", "centilmen", "gözüme girdin aferin" dediğin apartman, iş, hotel, hastane, okul, alışveriş merkezi, spor salonu asansörleri.
Her ne kadar beklemesi en sıkıcı olan yer alışveriş merkezlerinde olsa da bazen süpriz karşılaşmalara sebep olması ile hemen unutuluverir bekleme sıkkınlığını ya da ortak amaç uğruna (sigara, kahve) girildiğinde içinde yeni bir küme açar size.
Bir de klasik "Ay hepimizi alır mı acaba? Alır canım zaten kaç kiloyuz ki" klasiği vardır.
İşte bu yer kimi zaman ışıklı bir mazara, kimi zaman kapkaranlık bir yolu serer önünüze. Gözgöze gelmekten çekindiğiniz biri ile bindiğinizde o güne kadar ceketinizde, montunuzda fark etmediğiniz deseni keşfetme fırsatını sunar hani o kadar derin bakar gözler sığınacak yer bulunca. Mesai başlangıcı veya bitiminde çekindiğin bir üst ile girdiğinde birkaç saniyenin dakika olduğu, "acaba bişey sorar mı", "ay o iş ne olmuştu", "of şimdi yandık soracak gene bak bugün de sonuçlanmadı" duygularını yaşatan, birşey ortaya atıyım da laf oraya gelmesin diye maç, hava, çoluk-cocuk ile ilgili genel soru arama motorunu çalıştırdığımız ya da hiç beklenmedik yaklaşımı ile "aslında şeker gibi biriymiş be" demenize sebep olan süpriz dolu yer.
Hayatımızın içinde asansör hallerimiz bunlar...Ama bazıları var ki karşınıza ne çıkacağı hiç belli olmaz :)
Lütfen linke tıklayın...
yanımda bir başkası varsa mum gibi beklenir.yanlızsan ruh halime göre komiklikler yaparım :))
YanıtlaSil