Hepimizin birebir yaşadığı veya şahit olduğu bir durumdur "hot potato". Sıcaktır el yakar, bu yüzden kimin eline düşerse, vakit kaybetmeden hemen bir başkasına atılır.
Genelde üst yönetimin talimatlarını yerine getirmek için harekete geçen yöneticiler daha üzerinde düşünme fırsatı bulmadan konuya start vermek için çalışanlara atarlar.
Süreç içerisinde el yakmadan kabukları soymaya çalışırız, ezme işlemine geçeriz. Biz patatesi ezer, sütü, tereyağı, tuzu katarken birden başkası onu servis etme yoluna dahil olur. Ama mutfakta çalışmış olmak da güzeldir bazen eğer yiyenler pişirene teşekkür ediyorsa.
Hot potato işimizin pek çok yerinde karşımıza çıkmaya devam eder. Aniden istifa eden bir personel en kısa sürede çıkış yapmak için ihbar günlerinin parasını ödemeyi bile göze alıp ertesi gün gider ise, kalan işleri kimin yapacağı konusunda biri mutlaka istemeden de olsa patatesi avucunda soğutmak zorunda kalır. Birilerine pas vermek istese de bir anda etraftakiler ya duvara ya da ekrana bakıyor olurlar. O zaman da patatesi çürütmeden muhafaza etmek düşer birgün püre yapımı için senden alırlar ümidiyle.
Hot potato malesef ki bir kaçış yöntemi değildir. Bazen iş hayatında gerçekten bunu yapmak gerekir ama birilerini yakmamaya dikkat ederek. Çünkü doğru savunma ve mevcutu yönetmek güç durumlarda bu şekilde olabiliyor.
Benzer hallerde her ne olursa olsun fazla kafaya takmadan, pozitif düşünceden çok uzaklaşmadan sağlam bir duruş sergilemek en makulu. Mütevazilikle enayiliği birbirine karıştırmadan az kızgınlık göstererek uygun bir model davranışta bulunmak uygun olacaktır. Çünkü davranış modellerimiz bize bu yolda çok lazım olacak gibi duruyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder